Verse 1

İbrahim kocamış, iyice yaşlanmıştı. RAB onu her yönden kutsamıştı.

Verse 2

İbrahim, evindeki en yaşlı ve her şeyden sorumlu uşağına, "Elini uyluğumun altına koy" dedi,

Verse 3

"Yerin göğün Tanrısı RABbin adıyla ant içmeni istiyorum. Aralarında yaşadığım Kenanlılardan oğluma kız almayacaksın.

Verse 4

Oğlum İshaka kız almak için benim ülkeme, akrabalarımın yanına gideceksin." gösterirdi.

Verse 5

Uşak, "Ya kız benimle bu ülkeye gelmek istemezse?" diye sordu, "O zaman oğlunu geldiğin ülkeye götüreyim mi?"

Verse 6

İbrahim, "Sakın oğlumu oraya götürme!" dedi,

Verse 7

"Beni baba ocağından, doğduğum ülkeden getiren, 'Bu toprakları senin soyuna vereceğim' diyerek ant içen Göklerin Tanrısı RAB senin önünden meleğini gönderecek. Böylece oradan oğluma bir kız alabileceksin.

Verse 8

Eğer kız seninle gelmek istemezse, içtiğin ant seni bağlamaz. Yalnız, oğlumu oraya götürme."

Verse 9

Bunun üzerine uşak elini efendisi İbrahimin uyluğunun altına koyarak bu konuda ant içti.

Verse 10

Sonra efendisinden on deve alarak en iyi eşyalarla birlikte yola çıktı; Aram-Naharayime, Nahorun yaşadığı kente gitti.

Verse 11

Develerini kentin dışındaki kuyunun yanına çöktürdü. Akşamüzeriydi, kadınların su almak için dışarı çıkacakları zamandı.

Verse 12

Uşak, "Ya RAB, efendim İbrahimin Tanrısı, yalvarırım bugün beni başarılı kıl" diye dua etti, "Efendim İbrahime iyilik et.

Verse 13

İşte, pınarın başında bekliyorum. Kentin kızları su almaya geliyorlar.

Verse 14

Birine, 'Lütfen testini indir, biraz su içeyim' diyeceğim. O da, 'Sen iç, ben de develerine içireyim' derse, bileceğim ki o kız kulun İshak için seçtiğin kızdır. Böylece efendime iyilik ettiğini anlayacağım."

Verse 15

O duasını bitirmeden, İbrahimin kardeşi Nahorla karısı Milkanın oğlu Betuelin kızı Rebeka, omuzunda su testisiyle dışarı çıktı.

Verse 16

Çok güzel bir genç kızdı. Ona erkek eli değmemişti. Pınara gitti, testisini doldurup geri döndü.

Verse 17

Uşak onu karşılamaya koştu, "Lütfen testinden biraz su ver, içeyim" dedi.

Verse 18

Rebeka, "İç, efendim" diyerek hemen testisini indirdi, içmesi için ona uzattı.

Verse 19

Ona su verdikten sonra, "Develerin için de su çekeyim" dedi, "Kanıncaya kadar içsinler."

Verse 20

Çabucak suyu hayvanların teknesine boşalttı, yine su çekmek için kuyuya koştu. Adamın bütün develeri için su çekti.

Verse 21

Adam RABbin yolunu açıp açmadığını anlamak için sessizce genç kızı süzüyordu.

Verse 22

Develer su içtikten sonra, adam bir beka ağırlığında altın bir burun halkasıyla on şekel ağırlığında iki altın bilezik çıkardı.

Verse 23

"Lütfen söyle, kimin kızısın sen?" diye sordu, "Babanın evinde geceyi geçirebileceğimiz bir yer var mı?"

Verse 24

Kız, "Milkayla Nahorun oğlu Betuelin kızıyım" diye karşılık verdi,

Verse 25

"Bizde saman ve yem bol, geceyi geçirebileceğiniz yer de var."

Verse 26

Adam eğilip RABbe tapındı.

Verse 27

"Efendim İbrahimin Tanrısı RABbe övgüler olsun" dedi, "Sevgisini, sadakatini efendimden esirgemedi. Efendimin akrabalarının evine giden yolu bana gösterdi."

Verse 28

Kız annesinin evine koşup olanları anlattı.

Verse 29

Rebekanın Lavan adında bir kardeşi vardı. Lavan pınarın başındaki adama doğru koştu.

Verse 30

Kızkardeşinin burnundaki halkayı, kollarındaki bilezikleri görmüştü. Rebeka adamın kendisine söylediklerini de anlatınca, Lavan adamın yanına gitti. Adam pınarın başında, develerinin yanında duruyordu.

Verse 31

Lavan, "Eve buyur, ey RABbin kutsadığı adam" dedi, "Niçin dışarıda bekliyorsun? Senin için oda, develerin için yer hazırladım."

Verse 32

Böylece adam eve girdi. Lavan develerin kolanlarını çözdü, onlara saman ve yem verdi. Adamla yanındakilere ayaklarını yıkamaları için su getirdi.

Verse 33

Önüne yemek konulunca, adam, "Niçin geldiğimi anlatmadan yemek yemeyeceğim" dedi. Lavan, "Öyleyse anlat" diye karşılık verdi.

Verse 34

Adam, "Ben İbrahimin uşağıyım" dedi,

Verse 35

"RAB efendimi alabildiğine kutsadı. Onu zengin etti. Ona davar, sığır, altın, gümüş, erkek ve kadın köleler, develer, eşekler verdi.

Verse 36

Karısı Sara ileri yaşta efendime bir oğul doğurdu. Efendim sahip olduğu her şeyi oğluna verdi.

Verse 37

'Ülkelerinde yaşadığım Kenanlılardan oğluma kız almayacaksın. Oğluma kız almak için babamın ailesine, akrabalarımın yanına gideceksin' diyerek bana ant içirdi.

Verse 39

"Efendime, 'Ya kız benimle gelmezse?' diye sordum.

Verse 40

"Efendim, 'Yolunda yürüdüğüm RAB meleğini seninle gönderecek, yolunu açacak' dedi, 'Akrabalarımdan, babamın ailesinden oğluma bir kız getireceksin.

Verse 41

İçtiğin anttan ancak akrabalarımın yanına vardığında sana kızı vermezlerse, evet, ancak o zaman özgür olabilirsin.'

Verse 42

"Bugün pınarın başına geldiğimde şöyle dua ettim: 'Ya RAB, efendim İbrahimin Tanrısı, yalvarırım yolumu aç.

Verse 43

İşte pınarın başında bekliyorum. Su almaya gelen kızlardan birine, lütfen testinden bana biraz su ver, içeyim, diyeceğim.

Verse 44

O da, sen iç, develerin için de su çekeyim derse, anlayacağım ki efendimin oğlu için RABbin seçtiği kız odur.'

Verse 45

"Ben içimden dua ederken, Rebeka omuzunda su testisiyle dışarı çıktı. Pınar başına gidip su aldı. Ona, 'Lütfen, biraz su ver, içeyim' dedim.

Verse 46

"Rebeka hemen testisini omuzundan indirdi, 'İç efendim' dedi, 'Ben de develerine içireyim.' Ben içtim. Develere de su verdi.

Verse 47

"Ona, 'Kimin kızısın sen?' diye sordum. " 'Milkayla Nahorun oğlu Betuelin kızıyım' dedi. "Bunun üzerine burnuna halka, kollarına bilezik taktım.

Verse 48

Eğilip RABbe tapındım. Efendimin oğluna kardeşinin torununu almak için bana doğru yolu gösteren efendim İbrahimin Tanrısı RABbe övgüler sundum.

Verse 49

Şimdi efendime sevgi ve sadakat mı göstereceksiniz, yoksa olmaz mı diyeceksiniz, bana bildirin. Öyle ki, ben de ne yapacağıma karar vereyim."

Verse 50

Lavanla Betuel, "Bu RABbin işi" diye karşılık verdiler, "Biz sana ne iyi, ne kötü diyebiliriz.

Verse 51

İşte Rebeka burada. Al götür. RABbin buyurduğu gibi efendinin oğluna karı olsun."

Verse 52

İbrahimin uşağı bu sözleri duyunca, yere kapanarak RABbe tapındı.

Verse 53

Rebekaya altın, gümüş takımlar, giysiler, kardeşiyle annesine de değerli eşyalar çıkarıp verdi.

Verse 54

Sonra yanındakilerle birlikte yedi, içti. Geceyi orada geçirdiler. Sabah kalkınca İbrahimin uşağı, "Beni yolcu edin, efendime döneyim" dedi.

Verse 55

Rebekanın kardeşiyle annesi, "Bırak kız on gün kadar bizimle kalsın, sonra gidersin" diye karşılık verdiler.

Verse 56

Adam, "Madem RAB yolumu açtı, beni geciktirmeyin" dedi, "İzin verin, efendime döneyim."

Verse 57

"Kızı çağırıp ona soralım" dediler.

Verse 58

Rebekayı çağırıp, "Bu adamla gitmek istiyor musun?" diye sordular. Rebeka, "İstiyorum" dedi.

Verse 59

Böylece Rebekayla dadısını, İbrahimin uşağıyla adamlarını uğurlamaya çıktılar.

Verse 60

Rebekayı şöyle kutsadılar: "Ey kızkardeşimiz,Binlerce, on binlerce kişiye analık et,Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinsin."

Verse 61

Rebekayla genç hizmetçileri hazırlanıp develere binerek İbrahimin uşağını izlediler. Uşak Rebekayı alıp oradan ayrıldı.

Verse 62

İshak Beer-Lahay-Roiden gelmişti. Çünkü Negev bölgesinde yaşıyordu.

Verse 63

Akşamüzeri düşünmek için tarlaya gitti. Başını kaldırdığında develerin yaklaştığını gördü.

Verse 64

Rebeka İshakı görünce deveden indi,

Verse 65

İbrahimin uşağına, "Tarladan bizi karşılamaya gelen şu adam kim?" diye sordu. Uşak, "Efendim" diye karşılık verdi. Rebeka peçesini alıp yüzünü örttü.

Verse 66

Uşak bütün yaptıklarını İshaka anlattı.

Verse 67

İshak Rebeka'yı annesi Sara'nın yaşamış olduğu çadıra götürüp onunla evlendi. Böylece Rebeka İshak'ın karısı oldu. İshak onu sevdi. Annesinin ölümünden sonra onunla avunç buldu.