Verse 1

İsa yine havraya girdi. Orada eli sakat bir adam vardı.

Verse 2

Bazıları İsayı suçlamak amacıyla, Şabat Günü hastayı iyileştirecek mi diye Onu gözlüyorlardı.

Verse 3

İsa, eli sakat adama, "Kalk, öne çık!" dedi.

Verse 4

Sonra havradakilere, "Kutsal Yasaya göre Şabat Günü iyilik yapmak mı doğru, kötülük yapmak mı? Can kurtarmak mı doğru, can almak mı?" diye sordu. Onlardan ses çıkmadı.

Verse 5

İsa, çevresindekilere öfkeyle baktı. Yüreklerinin duygusuzluğu Onu kederlendirmişti. Adama, "Elini uzat!" dedi. Adam elini uzattı, eli yine sapasağlam oluverdi.

Verse 6

Bunun üzerine Ferisiler dışarı çıktılar, İsayı yok etmek için Hirodes yanlılarıyla hemen görüşmeye başladılar.

Verse 7

İsa, öğrencileriyle birlikte göl kıyısına çekildi. Celileden büyük bir kalabalık Onun ardından geldi. Ayrıca, bütün yaptıklarını duyan büyük kalabalıklar Yahudiyeden, Yeruşalimden, İdumeyadan, Şeria Irmağının karşı yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden kendisine akın etti.

Verse 9

İsa, kalabalığın arasında sıkışıp kalmamak için öğrencilerine bir kayık hazır bulundurmalarını söyledi.

Verse 10

Birçoklarını iyileştirmiş olduğundan, çeşitli hastalıklara yakalananlar Ona dokunmak için üzerine üşüşüyordu.

Verse 11

Kötü ruhlar Onu görünce ayaklarına kapanıyor, "Sen Tanrının Oğlusun!" diye bağırıyorlardı.

Verse 12

Ama İsa, kim olduğunu açıklamamaları için onları sıkı sıkıya uyardı.

Verse 13

İsa, dağa çıkarak istediği kişileri yanına çağırdı. Onlar da yanına gittiler.

Verse 14

İsa bunlardan on iki kişiyi yanında bulundurmak, Tanrı sözünü duyurmaya göndermek ve cinleri kovmaya yetkili kılmak üzere seçti. Seçtiği bu on iki kişi şunlardır: Petrus adını verdiği Simun, Beni-Regeş, yani Gökgürültüsü Oğulları adını verdiği Zebedinin oğulları Yakup ve Yuhanna, Andreas, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Taday, Yurtsever Simun ve İsaya ihanet eden Yahuda İskariot.

Verse 20

İsa bundan sonra eve gitti. Yine öyle büyük bir kalabalık toplandı ki, İsayla öğrencileri yemek bile yiyemediler.

Verse 21

Yakınları bunu duyunca, "Aklını kaçırmış" diyerek Onu almaya geldiler.

Verse 22

Yeruşalimden gelen din bilginleri ise, "Baalzevul Onun içine girmiş" ve "Cinleri, cinlerin önderinin gücüyle kovuyor" diyorlardı.

Verse 23

Bunun üzerine İsa din bilginlerini yanına çağırıp onlara benzetmelerle seslendi. "Şeytan, Şeytanı nasıl kovabilir?" dedi.

Verse 24

"Bir ülke kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.

Verse 25

Bir ev kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.

Verse 26

Şeytan da kendine karşı gelip kendi içinde bölünmüşse, artık ayakta kalamaz; sonu gelmiş demektir.

Verse 27

Hiç kimse güçlü adamın evine girip malını çalamaz. Ancak onu bağladıktan sonra evini soyabilir.

Verse 28

Size doğrusunu söyleyeyim, insanların işlediği her günah, ettiği her küfür bağışlanacak, ama Kutsal Ruha küfreden asla bağışlanmayacak. Bunu yapan, asla silinmeyecek bir günah işlemiş olur."

Verse 30

İsa bu sözleri, "Onda kötü ruh var" dedikleri için söyledi.

Verse 31

Daha sonra İsanın annesiyle kardeşleri geldi. Dışarıda durdular, haber gönderip Onu çağırdılar.

Verse 32

İsanın çevresinde oturan kalabalıktan bazıları, "Bak" dediler, "Annenle kardeşlerin dışarıda, seni istiyorlar."

Verse 33

İsa buna karşılık onlara, "Kimdir annem ve kardeşlerim?" dedi.

Verse 34

Sonra çevresinde oturanlara bakıp şöyle dedi: "İşte annem, işte kardeşlerim!

Verse 35

Tanrı'nın isteğini kim yerine getirirse, kardeşim, kızkardeşim ve annem odur."