1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı,Güvenilir insanlar yok oldu.

2 Herkes birbirine yalan söylüyor,Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını,Büyüklenen dilleri.

4 Onlar ki, "Dilimizle kazanırız,Dudaklarımız emrimizde,Kim bize efendilik edebilir?" derler.

5 "Şimdi kalkacağım" diyor RAB,"Çünkü mazlumlar eziliyor,Yoksullar inliyor,Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara."

6 RABbin sözleri pak sözlerdir;Toprak ocakta eritilmiş,Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

7 Sen onları koru, ya RAB,Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce,Kötüler her yanda dolaşır oldu.