Verse 1
Yakup yoluna devam ederek doğu halklarının ülkesine vardı.
Verse 2
Kırda bir kuyu gördü. Kuyunun yanıbaşında üç davar sürüsü yatıyordu. Sürülere o kuyudan su verilirdi. Kuyunun ağzında büyük bir taş vardı.
Verse 3
Bütün sürüler oraya toplanınca, çobanlar kuyunun ağzındaki taşı yuvarlar, davarlarını suvardıktan sonra taşı yine yerine, kuyunun ağzına koyarlardı.
Verse 4
Yakup çobanlara, "Kardeşler, nerelisiniz?" diye sordu. Çobanlar, "Harranlıyız" diye yanıtladılar.
Verse 5
Yakup, "Nahorun torunu Lavanı tanıyor musunuz?" diye sordu. "Tanıyoruz" dediler.
Verse 6
Yakup, "İyi midir?" diye sordu. "İyidir. İşte kızı Rahel davarlarla birlikte geliyor."
Verse 7
Yakup, "Akşama daha çok var" dedi, "Sürülerin toplanma vakti değil. Davarlarınızı suvarın, götürüp otlatın."
Verse 8
Çobanlar, "Bütün sürüler toplanmadan, kuyunun ağzındaki taşı yuvarlamadan olmaz" dediler, "Ancak o zaman davarları suvarabiliriz."
Verse 9
Yakup onlarla konuşurken Rahel babasının davarlarını getirdi. Rahel çobanlık yapıyordu.
Verse 10
Yakup dayısı Lavanın kızı Raheli ve davarları görünce, gidip kuyunun ağzındaki taşı yuvarladı, dayısının davarlarını suvardı.
Verse 11
Raheli öperek hıçkıra hıçkıra ağladı.
Verse 12
Rahele baba tarafından akraba olduklarını, Rebekanın oğlu olduğunu anlattı. Rahel koşup babasına haber verdi.
Verse 13
Lavan, yeğeni Yakupun geldiğini duyunca, onu karşılamaya koştu. Ona sarılıp öptü, evine getirdi. Yakup bütün olanları Lavana anlattı.
Verse 14
Lavan, "Sen benim etim, kemiğimsin" dedi. Yakup Lavanın yanında bir ay kaldıktan sonra,
Verse 15
Lavan, "Akrabamsın diye benim için bedava mı çalışacaksın?" dedi, "Söyle, ne kadar ücret istiyorsun?"
Verse 16
Lavanın iki kızı vardı. Büyüğünün adı Lea, küçüğünün adı Raheldi.
Verse 17
Leanın gözleri alımlıydı, Rahel ise boyu bosu yerinde, güzel bir kızdı.
Verse 18
Yakup Rahele aşıktı. Lavana, "Küçük kızın Rahel için sana yedi yıl hizmet ederim" dedi.
Verse 19
Lavan, "Onu sana vermek başkasına vermekten daha iyidir" dedi, "Yanımda kal."
Verse 20
Yakup Rahel için yedi yıl çalıştı. Raheli sevdiği için, yedi yıl ona birkaç gün gibi geldi.
Verse 21
Lavana, "Zaman doldu, kızını ver, evleneyim" dedi.
Verse 22
Lavan bütün yöre halkını toplayıp bir şölen verdi.
Verse 23
Gece kızı Leayı Yakupa götürdü. Yakup onunla yattı.
Verse 24
Lavan cariyesi Zilpayı kızı Leanın hizmetine verdi.
Verse 25
Sabah olunca Yakup bir de baktı ki, yanındaki Lea! Lavana, "Nedir bana bu yaptığın?" dedi, "Ben Rahel için yanında çalışmadım mı? Niçin beni aldattın?"
Verse 26
Lavan, "Bizim buralarda adettir. Büyük kız dururken küçük kız evlendirilmez" dedi,
Verse 27
"Bu bir haftayı tamamla, Raheli de sana veririz. Yalnız ona karşılık yedi yıl daha yanımda çalışacaksın."
Verse 28
Yakup kabul etti. Leayla bir hafta geçirdi. Sonra Lavan kızı Raheli de ona verdi.
Verse 29
Cariyesi Bilhayı Rahelin hizmetine verdi.
Verse 30
Yakup Rahelle de yattı. Onu Leadan çok sevdi. Lavana yedi yıl daha hizmet etti.
Verse 31
RAB Leanın sevilmediğini görünce, çocuk sahibi olmasını sağladı. Oysa Rahel kısırdı.
Verse 32
Lea hamile kalıp bir erkek çocuk doğurdu. Adını Ruben koydu. "Çünkü RAB mutsuzluğumu gördü" dedi, "Kuşkusuz artık kocam beni sever."
Verse 33
Yine hamile kaldı ve bir erkek çocuk daha doğurdu. "RAB sevilmediğimi duyduğu için bana bu çocuğu verdi" diyerek adını Şimon koydu.
Verse 34
Üçüncü kez hamile kalıp bir daha erkek çocuk doğurdu. "Artık kocam bana bağlanacak" dedi, "Çünkü ona üç erkek çocuk doğurdum." Onun için çocuğa Levi adı verildi.
Verse 35
Dördüncü kez hamile kaldı ve bir erkek çocuk daha doğurdu. "Bu kez RAB'be övgüler sunacağım" dedi. Onun için çocuğa Yahuda adını verdi. Bir süre doğum yapmadı.