Verse 1

"Yüreğim titrer buna,Yerinden oynar.

Verse 2

Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin,Ağzından çıkan sesi!

Verse 3

Şimşeğini göğün altındaki her yere,Yeryüzünün dört bucağına salar.

Verse 4

Ardından bir ses gümbürder,Görkemli sesiyle gürler.Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.

Verse 5

Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler,O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.

Verse 6

Çünkü kara, 'Yere düş' der,Sağanağa, 'Bütün şiddetinle boşal.'

Verse 7

Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye,Herkese işini bıraktırır.

Verse 8

Hayvanlar kovuklarına girer,İnlerinde otururlar.

Verse 9

Kasırga yuvasından kopar,Soğuk saçılan rüzgarlardan.

Verse 10

Tanrının soluğu suları dondurur,Geniş sular buz tutar.

Verse 11

Bulutlara nem yükler,Şimşeğini her yana yayar.

Verse 12

Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzereBulutlar Onun istediği yönde döner durur.

Verse 13

Ya insanları cezalandırmakYa da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek içinYağmur gönderir.

Verse 14

"Dinle, Eyüp,Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini.

Verse 15

Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini,Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?

Verse 16

Bulutların dengesini,Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?

Verse 17

Dünyanın soluğu kesildiğindeGüneyin kavurucu rüzgarı altındaGiysilerin seni terletmez mi?

Verse 18

Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyiOnunla birlikte yayabilir misin?

Verse 19

"Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize,Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.

Verse 20

Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi?Kimse yutulmak ister mi?

Verse 21

Rüzgar geçip göğü temizlediğindeGökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.

Verse 22

Altın parıltısı geliyor kuzeyden,Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.

Verse 23

Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız.Gücü yücedir,Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.

Verse 24

Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar,Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz."